Od Memfis do Teb

Tytulatura Ramzesa III

W dekoracji ścian egipskich świątyń i grobowców wydzielić można dwie techniki reliefu: wklęsłego i wypukłego. Z reguły relief wklęsły był niepolichromowany i pokrywał te części założenia, które nie były przykryte dachem, jak pylony czy dziedzińce, gdyż tylko wówczas bóg-słońce mógł „wejść” do każdego z hieroglifów, zaś promienie słoneczne rzucające cień na wnętrze znaku nadawały mu mistycznego charakteru. Dekoracja wykonana technika reliefu wypukłego pokrywała natomiast ściany pomieszczeń pozbawionych dostępu światła słonecznego. Hieroglify w tych częściach świątyni były zatem bogato malowane bogatą gamą barw wykonanych z naturalnych pigmentów.

Pomimo tego, iż znaki wykuwane na zlecenie konkretnego faraona miały po wsze czasy wielbić jego imię, przypisując mu konkretne działania, budowle lub rzeźby, to jednak historia starożytnego Egiptu zna bardzo wiele przykładów, kiedy dochodziło do uzurpacji dzieł poprzedników przez kolejne pokolenia władców, co odbywało się w najprostszy sposób poprzez zmianę królewskiego imienia zapisanego w kartuszu. Najprawdopodobniej dlatego też, tytulatura królewska zwłaszcza w budowlach Ramzesa II i Ramzesa III, wykonana została w formie reliefu wgłębnego. Bardzo wgłębnego lub nawet głębokiego. Niekiedy znaki wykuto na głębokość ponad 20 cm, co bez wątpienia miało zagwarantować, iż nikt w przyszłości nie będzie w stanie przekuć ich imion zapewniających władcom cykliczne odradzanie się z Zaświatów. Warto jednak przy tym przykładzie wspomnieć, że Ramzes II, który tak usilnie chciał zachować swoje imiona przed przekuciem przez kolejnych faraonów, był największym uzurpatorem starożytnego Egiptu, zmieniając imiona swoich poprzedników na swoje na ścianach setek pomieszczeń i posągów.

The Titulary of Ramesses III

Two relief techniques can be distinguished in the decoration of the walls of Egyptian temples and tombs: concave and convex. As a rule, the concave relief was unpainted and covered those parts of the complex that were not covered with a roof, such as pylons or courtyards, because only then the sun-god could “enter” into each of the hieroglyphs, and the sun's rays cast a shadow on the inside of the sign gave it a mystical character . The decoration made in the convex relief technique covered the walls of rooms deprived of sunlight. Hieroglyphs in these parts of the temple were therefore richly painted with a rich variety of colours made of natural pigments.

Despite the fact that the signs forged at the request of a specific Pharaoh were to worship his name forever, assigning him specific actions, buildings or sculptures, the history of ancient Egypt knows many examples when the works of their predecessors were usurped by successive generations of rulers, which took place the easiest way by changing the royal name written on the cartouche. Most probably that is why the royal titles, especially in the buildings of Ramesses II and Ramesses III, were made in the form of a recessed relief. Sometimes even deeper. Sometimes the signs were carved to a depth of more than 20 cm, which was undoubtedly to make sure that no one in the future would be able to translate their names, ensuring the rulers cyclical rebirth from the Underworld. However, it is worth mentioning in this example that Ramesses II, who so earnestly wanted to keep his names from forging by subsequent Pharaohs, was the greatest usurper of ancient Egypt, changing the names of his predecessors to his own on the walls of hundreds of rooms and statues.