Od Memfis do Teb

Deir el-Bahari i dolina Asasif

Jedną z najsłynniejszych części nekropoli tebańskiej jest obecnie kotlina Deir el-Bahari, położona na końcu długiego wadi (wyschniętego koryta rzeki) o nazwie Asasif. Prawdopodobnie już w czasach budowy piramid w Deir el-Bahari powstała niewielka kaplica poświęcona kultowi bogini Hathor, przedstawianej jako krowa lub kobieta z krowimi uszami, rogami i dyskiem słonecznym, będąca patronką nekropoli tebańskiej i wspierająca dusze zmarłych w codziennym odradzaniu się z Krainy Umarłych. Pierwsza świątynia królewska wraz z grobowcem władcy powstała w Deir el-Bahari na początku Średniego Państwa dla Mentuhotepa II (2055-2004 p.n.e.). Kolejne budowle datowane są na czasy Nowego Państwa, w tym słynne świątynie Hatszepsut i Thotmesa III, w których pracują obecnie polskie ekspedycje archeologiczne z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego.

Deir el-Bahari and the Asasif Valley

One of the most famous parts of the Theban necropolis is now the Deir el-Bahari basin, located at the end of a long wadi (dry riverbed) called Asasif. Probably already at the time of the construction of the pyramids in Deir el-Bahari, a small chapel was built dedicated to the cult of the goddess Hathor, depicted as a cow or woman with cow ears, horns and a sun disc, being the patron saint of the Theban necropolis and supporting the souls of the dead in their daily rebirth from the Land of the Dead. The first royal temple along with the tomb of the ruler was built in Deir el-Bahari at the beginning of the Middle Kingdom for Mentuhotep II (2055-2004 B.C.). Other buildings date back to the times of the New Kingdom, including the famous temples of Hatshepsut and Thutmose III, where Polish archaeological expeditions from the Polish Centre of Mediterranean Archaeology of the University of Warsaw are currently working.